مثل تست نیسان قشقایی این گزارش هم کاملا آماتور و از دید یک آدم کم اطلاع از خودرو و علاقمند به رانندگی پیرمردی بخونید .
این بار برای مسافرت عید و به لطف یکی از دوستان که تو هواپیمایی ترکیش ایر کار می کنه و تخفیف قابل توجهی از هتل برامون گرفت ، به آنتالیای ترکیه رفتم.
مسافرت ما 7 روزه بود و طبیعی بود که حوصله آدم واسه 7 روز بخور بخور مداوم سر بره و تصمیم بر این شد تا ماشین کرایه کنیم و اطراف آنتالیا یا دقیق تر منطقه کمر که هتل اونجا بود رو بگردیم .
قبل از این حرفها یه مقدمه از ترابری ترکیه براتون بیام : توی فرودگاه آنتالیا که پیاده شدیم و GPS رو روشن کردم دیدم تا هتل نزدیک به 70 کیلومتر راه هست . دوستان با تجربه هم تاکید کرده بودن که با راننده های تاکس قبل از سوار شدن چونه بزنید که اگه تاکسی متر روشن کنن بدبخت میشین . با اولی که صحبت کردم گفت 220 لیر یا به عبارت لیر 730 تومنی حدود 150 هزار تومن برای 70 کیلومتر !!!!! گفتم یارو اسکل گیرمون آورده و با بعدی و بعدی ها که چونه زدم دیدم قیمت ها همینه 20 لیر بالا و پایین . گفتم بی خیال .. با اتوبوس میریم . بعد از پرس و جو برای اتوبوس و یکساعتی که معطل شدیم تا اتوبوس پر شد و حرکت کرد تا ترمینال مرکزی آنتالیا رفتیم با نفری 10 لیر یا هفت هزار و سیصد تومن برای 20 دقیقه راه . از اونجا تا "کمر" هم اتوبوس نفری سه و نیم یورو گرفت . یعنی از فرودگاه تا هتل و با اتوبوسی که هر 500 متر واسه مسافر میزد رو ترمز نفری حدود 13 هزار تومن دادیم و راه یکساعته رو نزدیک به 3 ساعت تو راه بودیم . البته چون همه جای سر بسته ترکیه سیگار ممنوع هست خوش به حال من شد که هر چند دقیقه می تونستم پیاده بشم سیگار بکشم . در همین مسیر هم متوجه شدم زیبایی سواحل مدیترانه ای یعنی چی .... بگذریم ..
داخل هتل خودمون ( ارنج کانتی ) ماشین کرایه می دادن . طرف به ما گفت الان رنو کلیو دارم و ما هم کلی ذوق کردیم که کلیو سوار نشده از دنیا نمیریم ولی موقع تحویل دیدیم فقط روی سوییچ نوشته کلیو و روی ماشین نوشته سیمبل! . گفتیم بیخیال .. نمی خوایم که ماشین رو بخریم .. با کمی چونه ماشین رو به 60 یورو به ازای یک روز و بدون محدودیت مسافت به ما داد . البته کردیت کارت و گواهینامه رو هم چک کرد و مشخصات کردیت کارت رو برای جرائم احتمالی ثبت کرد . ماشین هم طبق گفته خوده شرکت تمام و کمال بیمه بود .
بعد از سوار شدن کاملا احساس ریو سواری بهم دست دارد .ماشین کاملا معمولی بود و هیچ چیز شاخصی نداشت و همون جور هم که توی عکسها می بینید ترکها هم مثل ما ماشین دنده دستی رو ترجیح می دن .
باز و بسته شدن در ها نرم بود و صندلی ها همون جور که گفتم برای من شبیه به ریو بود . ولی ارتفاع صندلی و جای پا کمی بهتر از ریو بود . بعد از تنظیم صندلی ها که پیدا کردن ابزار ها شون اصلا سخت نبود و تمامی تنظیمات دستی بود دنبال تنظیم ارتفاع صندلی گشتم و چیزی پیدا نکردم . بعد از استارت زدن به جای قرار گیری ادوات دقت کردم و با یک نگاه همرو پیدا کردم . جایگری دکمه ها خوب بود و برای دسترسی به اونها لازم نبود زیاد حواست از رانندگی پرت بشه . کلاج ماشین کاملا نرم بود و عکس العملی مناسبی داشت . با توجه به کار کرد حدود 60 تایی ماشین انتظار داشتم دیسک و صفحه آخراش باشه و کلاج بالا جواب بده . دنده ها هم کاملا نرم بودن و بدون صرف نیروی زیاد جا می خوردن ولی سر و صدای ماشین کم نبود البته در مقایسه با برادر بزرگترش ال نود . صدای موتور توی اتاق کاملا شنیده می شد ولی صدای لاستیک و آسفالت کمتر شنیده میشد . کلا ماشین صدا داری بود ! . آینه های جانبی دستی بود و احتمالا پس از مشورت با کمپانی معظم ایران فرغون شیشه های عقب رو هم دستی کرده بودن ! و سیستم صوتی ماشین هم فقط سی دی صوتی پخش می کرد . البته بقدری تنوع ایستگاه موسیقی رادیویی داشتند که برای هر سلیقه ای موسیقی روی رادیو پخش می شد . بنده هم که ترکی هیچی بلد نیستم ترجیح دادم خاموشش کنم . ماشین فقط 2 تا باند روی در های جلو داشت و خبری از تویتر نبود . جنس داشبورد پلاستیک کاملا معمولی بود و مونتاژ هم در حد وطنی میزد . با 60 تا کارکرد داشبورد به اندازه کافی به صدا افتاده بود .
ماشین یک و دو رو کاملا عادی پر می کرد و در دنده 3 احساسی مثل دنده 3 پراید به آدم می داد. پراید توی یک و 2 خوبه ولی توی 3 ضعیف تر عمل میکنه و این ماشین هم همچین حالتی داشت . در عین حال نیازی برای معکوس های پشت سر هم نبود و برای سرعت گیر ها نیازی به دنده یک احساس نمی شد .
مسیر " کمر" تا آنتالیا مسیر پیچ در پیچی هست البته 4 لاینه ( 2 لاین رفت و 2 لاین برگشت ) و آسفالت خوب . ماشین پایداری مناسبی رو از خودش نشون می داد و با 405 قابل مقایسه یا بهتر بود . ترمز ها هم عملکرد مناسبی داشتن و با در نظر گرفتن اینکه چرخهای عقب کاسه بود احساس اطمینان رو به راننده منتقل می کرد .
اینجا رسیدیم به قسمت درد ناک قصه : ماشین رو که تحویل گرفتیم و چند کیلومتری رفتیم چراغ دل انگیز بنزین رو نمایی کرد . اونجا هم پشت سر هم پمپ بنزین بود که 2 نوع بنزین و 1 نوع گازوییل عرضه می کردن . بنزین با اکتان 93 و 95 . با همین 2 اکتان تفاوت کلی قیمت بنزین فرق می کرد . توی عکسها ، فیش پمپ رو گذاشتم البته با ارزونترین نوع بنزین .
http://upload.tuningtalk.com/upload/001 ... ahura).JPG
بنزین به ازای هر لیتر 4.15 لیر یا به عبارت تومنی هر لیتر : سه هزار و سی تومن !!!!! یعنی بر اساس فیش که می بینین برای 20 لیتر ما شصت و یک هزار تومان سلفیدیم . یعنی هر باک 206 حدود 150 هزار تومن تمام میشه . به بنده که خیلی فشار اومد . ماشین اجاره کردی 90 تومن و یک سوم باک بنزین میشه 60 تومن !!!!! اینجا بود که کاملا درک کردم که چرا کرایه ها اینقدر بالا هست . گازوییل هم هر لیتر 3 لیر یا 2200 تومن بود .
ماشین رو عصر تحویل گرفتیم و فردا عصرش باید تحویل می دادیم . تا آنتالیا رفتیم و عهد و عیالات رو توی مراکز خرید گردوندیم و فردا صبح زود بلند شدیم که باقی بنزین توی باک رو بسوزونیم . جاده ای از کمر به سمت کوهستان میرفت و ما هم با اتکا به جی پی اس سر خر رو کج کردیم و رفتیم .
باز هم یه سر تو باقالی ها : جنگل ها بسیار زیبا و دیدنی بود و در عین لذت بردن از زیبایی طبیعت دل آدم می سوخت که جاهای زیبا تری تو شمال خودمون هست مثل آب پری و یوش بلده و دو هزار و سه هزار و جنگل عباس آباد و ... که الان تبدیل شده به مرکز جمع آوری پوست پفک و بطری پلاستیکی . شرمنده .. قصد جسارت به بچه های گل تی تی رو ندارم چون می دونم این احساس من با اونها کاملا مشترک هست ولی به اون اکثریت ملت خودمون می گم آخه گوساله ها .. چرا با این بهشت ارزشمند این کار رو می کنید ؟ آب پری رو آخرین بار 2 سال پیش رفتم و فقط گریه نکردم . آب پری نبود ، آب کثیف بود و تبدیل شده بود به یه سطل آشغال بزرگ .. جالب اینکه 100 تا تابلوی آشغال نریزین و 10 تا سطل آشغال هم بود ولی مثل اینکه سطل ها بقدر کافی با کلاس نبودن که ملت توش آشغال بریزن !!!! توی همین آب پری یه آقایی با اپیروس ایستاده بود و به اندازه 2 تا مینی بوس آدم سوار کرده بود عین بارون از ماشینش پوست تخمه می ریخت بیرون . حرص خوردم تا یه پاکت خالی چیپس هم شوت شد بیرون . رفتم و به آقای راننده که حدودا 45 ساله می خورد و محاسنی هم داشت دوستانه اعتراض کردم


خلاصه بعد از حدود 50 کیلومتر رانندگی جاده ای به شدت کوهستانی سنگین تر از جاده چالوس خودمون ، چای رو در جایی به اسم montain gul hotel یا هتل کوهستانی گل خوردیم و به سمت کمر برگشتیم . کشش ماشین توی شیب های تند و گاها بسیار تند راضی کننده بود . حین مسیر بگشت چراغ بنزین مجددا خودنمایی کردن و با اینکه مسیر کاملا سرازیری بود با نگرانی برگشتیم . با اینکه هوا اصلا نیازی به کولر نداشت جهت تست کولر هم از ماشین گرفتم . طبیعیه که توی هوای خنک نمیشه عملکرد کولر رو تست کرد ولی اثر کولر رو قدرت موتور کاملا محسوس بود . تست بعدی از بخاری بود و نکته جالبی که دیدم این بود که بخاری فقط زیر پا و به شیشه جلو میزد و از درچه های جلو باد گرم نمی داد . ولی گرمای بخاری مناسب به نظر اومد .
از نظر راحتی سواری و نرم بودن و صندلی امتیاز متوسط رو به اونها می دم . دست انداز ها و حرکت توی جاده خاکی کاملا حس میشد و فکر می کردی ماشین علاقه زیادی به گرفتن ضربه ها نداره . فرمان از نظر نرمی و هیدرولیک با فرمان ریو قابل مقایسه بود . صندلی ها روکش ترکیبی پارچه و چرم مصنوعی داشت و در 60 هزار کیلومتر مشکلی پیدا نکرده بود و پرزهای دور فرمون هم کم پشت و کچل نشده بود .
جای پای سرنشین های جلو کاملا مناسب بود و صندلی عقب هم همونطور که تو عکسها می بینین فضای مناسبی رو برای آدمهای متوسط داشت و در مجموع از 206 خیلی بهتر بود . فضای صندوق هم که کاملا جا دار بود و به خاطر دهنه گشاد اون ( بر عکس آر دی ) به راحتی می شد بارهای بزرگ رو داخلش جا داد . چراغها هم ضمن اینکه از داخل قابل تنظیم بود ، نور خوبی داشت و در شب کاملا کارا بود .
نکته جالب دیگه فراوانی 206 صندوق دار بود . البته حروف اس و دی از پشت اونها حذف شده بود و اغلب سفید رنگ بودن . تک و توک سمند و بیشتر از اون پرشیا توی شهر دیده می شد . دوست داشتم با صاحبانشون حرف میزدم و راجع به قیمت خرید و نظرشون می پرسیدم که به علت بلد نبودن ترکی نشد .
آخرین باقالی اینکه هتل در هتل ما تمام وعده های غذایی و نوشیدنی ! کاملا رایگان بود و ما هم نفهمیدیم قیمت غذا چطوریه .. تا اینکه توی فرودگاه وقت برگشت 1 عدد همبرگر از کینگ برگر و یک عدد پیتزا برامون نزدیک به 35 هزار تومان تموم شد ( راستشو بخواین کوفتمون شد . توی ام ارات همینا رو میدن 12 تومن ) . یک عدد کلاب ساندویچ از اینهایی که همه بقالی های ما میدن 1500 تومن رو باید 11000 تومن می خریدین .
مشخصات فنی استخراجی از دفترچه داخل داشبورد :
موتور 1.4 و 16 سوپاپ
قدرت 85 اسب
دیفرانسیل جلو
ای بی اس
ایربگ راننده
چرخ جلو دیسک خنک شونده و عقب کاسه
گریبکس 5 دنده جلو
شیشه جلو برقی
آینه های دستی
فرمان هیدرولیک قابل تنظیم
هر چی گشتم چیزی راجع به گشتاور ندیدم
عکسها :
نمای پنل در شب
http://upload.tuningtalk.com/upload/001 ... ahura).JPG
کنسول وسط
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
دستگیره و شیشه بالابر
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
صندوق
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
نمای پشت
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
نمای پشت و کنار
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
موتور
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
روبرو
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
داخل جلو
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
داخل عقب
http://upload.tuningtalk.com/upload/000 ... ahura).JPG
آمپر
http://upload.tuningtalk.com/upload/001 ... ahura).JPG
پ.ن : این پست و آپلود عکسهاش به علت استفاده از gprs ایرانول و سرعت نیم کیلوبایت در ثانیه حدود 4 ساعت زمان برد . هر چی هم عکسها رو بصورت ایمیج تعریف کردم می گفت طول عکس از 800 پیکسل بیشتره که نبود .گفتم حالا که دور هم هستیم یه منتی هم سر بروبچ بزارم .

قربونتونبرم